Το κουτσομπολιό μπορεί να μας σώσει τη ζωή
Σας αρέσει το κουτσομπολιό; Θέλετε να τα ξέρετε όλα; Καλά κάνετε, ιδίως αν σας ενδιαφέρει να προστατέψετε την ψυχική σας υγεία. Σύμφωνα με τους καθηγητές
Μάθιου Φέινμπεργκ και Ρομπ Γουίλερ, του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, το κουτσομπολιό μπορεί να μας σώσει τη ζωή. Σε δοκίμιό τους απενοχοποιούν όσους ασκούν το σπορ.
Αν και συνήθως βλέπουμε το κουτσομπολιό ως κάτι αρνητικό, αυτό πληροί μια σημαντική λειτουργία, υποστηρίζουν οι ερευνητές.
«Το κουτσομπολιό είναι ένα είδος ανταλλαγής πληροφοριών που μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε ακόμη και την επικινδυνότητα των άλλων. Είναι το θεμέλιο της συνύπαρξής μας» γράφουν οι δύο Αμερικανοί καθηγητές στ επιστημονικό περιοδικό «Journal of Personality and Social Psιchology».
«Είμαι άρρωστος της κοινωνικότητας και κάθε βράδυ πρέπει να βγαίνω. Αν μείνω σπίτι καταλήγω να κουτσομπολεύω με τα σκυλιά μου» είχε δηλώσει ο Αντι Γουόρλχολ.
Οι ερευνητές θέλησαν να εξηγήσουν αυτή τη μεγάλη ανάγκη πολλών ανθρώπων να πουν αυτά που έμαθαν σε άλλους. Κατά τη μελέτη τους παρακολούθησαν τον καρδιακό παλμό πενήντα εθελοντών οι οποίοι παρακολουθούσαν κάποιους παίκτες που ανταγωνίζονταν σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι.
Οταν κάποιος παρατηρούσε ότι ένας παίκτης «έκλεβε» οι παλμοί του αυξάνονταν. Αντιθέτως, οι παλμοί μειώνονταν σημαντικά μόλις είχε τη δυνατότητα να πει σε κάποιον άλλο γι τν «απάτη» που διαπίστωσε. Η μετάδοση της πληροφορίας δηλαδή, τον έκανε να αισθάνεται καλά.
Μάθιου Φέινμπεργκ και Ρομπ Γουίλερ, του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, το κουτσομπολιό μπορεί να μας σώσει τη ζωή. Σε δοκίμιό τους απενοχοποιούν όσους ασκούν το σπορ.
Αν και συνήθως βλέπουμε το κουτσομπολιό ως κάτι αρνητικό, αυτό πληροί μια σημαντική λειτουργία, υποστηρίζουν οι ερευνητές.
«Το κουτσομπολιό είναι ένα είδος ανταλλαγής πληροφοριών που μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε ακόμη και την επικινδυνότητα των άλλων. Είναι το θεμέλιο της συνύπαρξής μας» γράφουν οι δύο Αμερικανοί καθηγητές στ επιστημονικό περιοδικό «Journal of Personality and Social Psιchology».
«Είμαι άρρωστος της κοινωνικότητας και κάθε βράδυ πρέπει να βγαίνω. Αν μείνω σπίτι καταλήγω να κουτσομπολεύω με τα σκυλιά μου» είχε δηλώσει ο Αντι Γουόρλχολ.
Οι ερευνητές θέλησαν να εξηγήσουν αυτή τη μεγάλη ανάγκη πολλών ανθρώπων να πουν αυτά που έμαθαν σε άλλους. Κατά τη μελέτη τους παρακολούθησαν τον καρδιακό παλμό πενήντα εθελοντών οι οποίοι παρακολουθούσαν κάποιους παίκτες που ανταγωνίζονταν σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι.
Οταν κάποιος παρατηρούσε ότι ένας παίκτης «έκλεβε» οι παλμοί του αυξάνονταν. Αντιθέτως, οι παλμοί μειώνονταν σημαντικά μόλις είχε τη δυνατότητα να πει σε κάποιον άλλο γι τν «απάτη» που διαπίστωσε. Η μετάδοση της πληροφορίας δηλαδή, τον έκανε να αισθάνεται καλά.